Beach please – rainbow coastlines of Iceland

English version (Polish below):

New Year has already come. Northern Hemisphere treats us with low temperatures and gloomy weather. No surprise that tempting images of Sun and warm sands may invade our brains – believe me, we are already tired of overwhelming cold out here in Poland.

When I came to think about it though I realized it’s not these hot mediterranean beaches I really miss these days. Chilly but utterly beautiful cold coastlines that I know so well since childhood make my heart pounder much more than divine pictures of lagoons in tropical countries. Beaches straight from the dreamworld. Their severe charm incomparable to anything else in ‘the South of Europe’.

I know that Iceland doesn’t seem like to be a typical destination for beach lovers  – true. That is exactly why I was surprised with the versatile hues and shapes of coastlines I encountered there. In result I compiled my pictures of rainbow shores into a colourful catalogue. Hopefully you find this clearly visual post as equally relaxing and enchanting as if you were watching warm beaches of Spain or Thailand.

BLACK sands

These beaches I will dedicate main part of my post to, as they are most typical for Iceland. Volcanic minerals and lava fragments attribute to the dark pigment of sand. For me watching black shore and white foam of waves was like looking at a negative afterimage.

The most famous black sand beach in Iceland is Reynisfjara. It was voted as one of the ten most beautiful non-tropical beaches in the world.

While looking at the picture below you might think that if you turn to this apparent hole in the rock, you might end up in a cave but you wouldn’t. There is no more space when you approach. If you watched tv series called Sense8 and saw a girl going down the stairs into the hole out there, you might be a bit disappointed with reality. Don’t worry though, that cave really exists, just 100km away from Reynisfjara.

Well, a ‘cave’ and me in the picture’ 🙂

Those peculiar basalt stacks bear name of Reynisdrangar . My friend, Leifur, told me there is a legend they are trolls trapped by sunlight. Well, something tells me they might be a bit angry when they unfreeze covered generously with shit of puffins and other birds.

Black beaches can give you a black eye. Especially in the area of Vik (where Reynisfjara is) and nearby Myrdal sea water is ferocious. The waves, particularly strong and unpredictable around here, cause fatal accidents on the beach -many tragic drownings.

I found it appalling at the beginning  that Reynisfjara is so dangerous. It looks pretty innocent at the first glimpse. Waves gently licking black sand, hypnotizing round shapes, shades of grey. What to be scared of? Why out of the sudden a huge wave comes and GOODBYE?

Geology brings us the answer.The island is situated on a plateau and the waves are reaching the coast from great depths without any warning. So-called sneaker weaves, without being seen, ‘jump’ on a coast with huge speed and drag a person back into freezing sea water. Rescue is almost impossible. People, especially those raised in cities like me, are not used to the untamed nature and it takes a while to get used to being cautious. More pictures of black beaches.

GREY shorelines

Charming grey coastlines can be as glorious as black ones. Particularly desired are those that just several meters from a beach have hot pots from which you can listen to sea sounds…

WHITE and GOLDEN beaches

You will find them in the west of Iceland: in Westfjords and Snaefellsnes peninsula. I was totally confused when I was visiting one for the first time. The first thought I had was:

Where am I? This is a wrong country…

Oh yes, it is a perfect destination especially when the sky is spotless. That memory: butt relaxing when you pancake yourself on yellow sand… next to you bag of unhealthy but so delicious cheese Doritos and a great friend you share that moment with.

BROWN and GREEN

I will not say anything, just show you some pictures to prove their existence :)!

COLOURFUL beaches

I can’t hide that I am crazy about colours, rainbow, water reflections and everything… While travelling with my friend I found my perfect beach, which has basically everything i would need for happy life: soft sand, colourful stones, red seaweed, river delta, mountains and waterfalls around, islets and cliffs. What else would you need?

DIAMONDS are forever

Result of glacial melting, which is basically a an astonishing graveyard for icebergs. In winter it looks more mighty. Summer time on the lagoon gave a bit of a heartache. I believe that they deserve a separate category. Don’t get me wrong – it’s all utterly beautiful. Somehow though I can’t escape an impression that melting ice is a silent accuser of humanity.

Icy coastlines and bays shine incredibly in sunlight. I must say i adored them mainly due to the presence of seals.

RED and PINK beach

Usually red sand is a result of the surrounding iron-rich red lava rocks debris but not in this case. When it comes to Iceland, we are talking rather about the reddish/pinkish hue of sand than deep-red color of Hawaian beach. The most famous and ‘most red’ participant if this group of beaches is Rauðisandur which simply means Red Sand.

Why is it called Red Sands when it is actually orange? Probably for the same reason that the Icelandic word for egg yolk translates into English as ‘egg red’. Let’s just assume Icelanders see things a bit differently.

The beach itself, no matter if red or orange, is spectacular. To reach it you must show some determination. Drivers that like mountain switchbacks will find genuine excitement in driving down to it. I dare say that for me the beach looked orange or pink, depending on the angle. Me and my friend, Matthias, were walking in shallow water when we finally reached the ocean. I got crazy about sea shells… which really were pink, purple and red!

CLIFFS

Cliff aren’t beaches but they still are coastlines so I decided to include them here. Usually home to birdlife, cliff coastlines offer spectacular view for both sea and flying dinosaurs.

The most famous cliff shoreline is called Látrabjarg and is also the largest bird-cliff in Europe.

Tourists like it due to adorable puffin colonies one can see here from time to time. Tall rocky walls, strong wind and sense of freedom.

I hope you enjoyed the post! All pictures come from private collection and some of the were taken both with my friends: Clint, Leifur and Matthias and Sebastian. Thank you guys for amazing time together!

And how about you? Which beach do you consider the most beautiful of them?

Sjáumst!

---

Polish version:

Nowy Rok już z nami. Półkulę Północną, a przynajmniej górną jej część spowija zimowa aura. Pogoda nieciekawa. Nie ma co się dziwić w głowie nam tylko słoneczne piękne piaski  – już dosyć wszechogarniających chłodów, nie?

Natomiast kiedy tak o tym myślę, to nie gorące śródziemnomorskie plaże są obiektem moich westchnień i tęsknot. Znane mi od dziecka chłodne, ale zapierające dech w piersiach wybrzeża poruszają moje serce mocniej, niż boskie zdjęcia lagun z tropików. Plaże z krainy snów. Surowe piękno, nieporównywalne z czymkolwiek innym z południa Europy.

Wiem, że Islandia nie jest typowym kierunkiem dla miłośników plażowania – prawda. Właśnie z tego powodu zdumiała mnie różnorodność odcieni i kształtów islandzkich wybrzeży. Postanowiłam zebrać zdjęcia odwiedzonych plaż w kolorowy album. Mam nadzieję, że ten typowo wizualny post zrelaksuje Was tak samo jak oglądanie ciepłych plaży Hiszpanii czy Tajlandii.

CZARNE plaże

Czarnym plażą poświęcę główną część posta, ponieważ są one najbardziej typowe dla Islandii. Na szczególnie ciemny pigment piasku składają się minerały pochodzenia wulkanicznego oraz fragmenty lawy. Dla mnie oglądanie czarnego wybrzeża, udekorowanego białą pianą fal, to tak jak oglądanie negatywu fotki.

Najsławniejszą czarną plażą na wyspie jest Reynisfjara. W rankingach zaliczana do jednej z dziesięciu najpiękniejszych nietropikalnych plaż świata.

Patrząc na zdjęcie poniżej mogłoby się zdawać, że w zagłębieniu w skale znajduje się jaskinia, ale niestety  – w kamiennej ścianie nie ma żadnej dziury. Jeżeli jakimś trafem oglądaliście serial telewizyjny Sense8, możecie kojarzyć, że bohaterka schodzi po schodach z plaży w głąb jamy skalnej właśnie w tym miejscu. Rzeczywistość rozczarowuje. Bez obawy – sama jaskinia w rzeczywistości istnieje, tylko 100km od Reynisfjary.

Ja i “jaskinia” 🙂

Te przedziwne bazaltowe pilary, wystające z wody to Reynisdrangar . Według legendy, którą mój islandzki przyjaciel mi opowiedział, to słupy w rzeczywistości są trollami, które światło słoneczne zamroziło w drodze. Ja tylko tak myślę co będzie jak te trolle już wreszcie się “odmrożą” po tym całym czasie, by tylko stwierdzić, że są utaplane w ptasim gówienku…

Czarne plaże są niebezpieczne, zwłaszcza te w okolicach Viku (Reynisfjara) i niedaleko położonego Myrdal. Zwały wody stanowią realne niebezpieczeństwo dla naiwnych turystów. W tamtych okolicach fale są wyjątkowo silne i nieprzewidywalne, a śmiertelne wypadki na porządku dziennym -wiele tragicznych utonięć.

Początkowo ciężko było mi uświadomić sobie o jak niepokojącym obszarze mówimy. Patrząc na zdjęcia można ulec wrażeniu, że Reynisfjara to niewinna, spokojna plaża północy. Fale delikatnie liżą czarny piach, a białe kręgi wsiąkają w piasek, hipnotyzując odcieniami szarości. Czego się bać? Dlaczego z niczego pojawia się duża fala i PA-PA?

Rozwiązanie zagadki leży w  geologicznym ukształtowaniu terenu. Wyspa leży na swojego rodzaju płaskowyżu i fale docierają do brzegu z przepastnych głębin morskich bez ostrzeżenia. Atakują z zaskoczenia, nie można ich zobaczyć z wyprzedzeniem. “Wyskakują” na brzeg, rozpędzone, i wciągają z sobą nieszczęśnika z powrotem w lodowate odmęty morskie. Ratunek jest właściwie niemożliwy. Wiele osób, zwłaszcza mieszczuchów, nie wie jak odnaleźć się w obliczu tak nieskrępowanej i nieoswojonej natury. Więcej zdjęć czarnych plaż.

SZAROŚCI

Urocze szare wybrzeża mogą być na równi wspaniałe jak te czarne. W szczególności pożądane są takie, które zaledwie kilka metrów od brzegu mają gorące źródełko z którego można słuchać melodii morza….

BIAŁE I ZŁOTE piaski

Znajdziecie je na wschodzie kraju: na Fiordach Wschodnich i półwyspie Snaefellsnes. Przy pierwszym zetknięciu z nimi czułam się nieco zdezorientowana. Pierwsza myśl:

Gdzie ja jestem? Chyba nie ten kraj…

Tak, tak, to idealny kierunek podróży w pogodny dzień. Wspomnienie: tyłek do góry, “naleśnikowanie” na żółtym piasku, obok mnie paczka niezdrowych, ale tak smacznych serowych Doritosów oraz świetny kumpel z którym można dzielić tę chwilę.  

BRĄZOWE I ZIELONE wybrzeża

Właściwie nic dodać nic ująć :). Zostawię Was ze zdjęciami, by jedynie zaznaczyć ich istnienie.

KOLOROWE

Nie da się ukryć, że mam bzika na punkcie kolorów, tęcz, odbić w wodzie i innych takich… Podczas jednej z podróży znalazłam idealną dla siebie plażę – ma ona wszystko czego moja dusza mogłaby zapragnąc do szczęśliwego życia: delikatny piasek, kolorowe kamienie, czerwone algi, delta rzeki, góry, wodospady, wysepki i klify. I nie ma turystów! Czego więcej można pragnąć?

DIAMENTOWA plaża

Efekt uboczny topniejącego lodowca. Dla mnie przede wszystkim spektakularne i zadziwiające cmentarzysko gór lodowych. W zimie wygląda nieporównywalnie bardziej dostojnie. Latem laguna sprawiała, że bolało mnie serce z żalu – lód zdawał się być milczącym oskarżycielem. Ze względu na ich specyfikę, diamentowe plaże zasługują na osobną kategorię.

Lodowe wybrzeża i zatoki pięknie błyszczą w promieniach słonecznych. Uwielbiam je przede wszystkim ze względu na obecność fok.

CZERWONE i RÓŻOWE

Zazwyczaj czerwony odcień piasek zawdzięcza pobliskim okruchem bogatej w żelazo lawy, ale nie w na tej wyspie. W przypadku Islandii, można mówić raczej o czerwonawo-różowawym odcieniu piasku niż głęboko-czerwonej barwie hawajskich plaży. Najsławniejsza z nich i “najczerwieńsza” w grupie to Rauðisandur, co znaczy tyle co Czerwony Piasek.

Dlaczego nazywa się Czerwonymi Piaskami, podczas gdy właściwie jest pomarańczowa? Pewnie z tego samego powodu co islandzkie słowo na “żółtko” można przetłumaczyć jako coś w stylu “czerwone z jajka”. Po prostu załóżmy, że Islandczycy widzą świat inaczej.

Plaża sama w sobie, nieważne czy czerwona czy pomarańczowa, jest magiczna. Dotarcie do niej wymaga sporo determinacji. Kierowcy, lubiący serpentyny górskie, z pewnością nie będą narzekać na brak wrażeń podczas zjazdu ze zbocza do zatoki. Dla mnie osobiście kolor piasku zależał od kąta patrzenia – raz pomarańczowy, raz różowy. Ja i mój dobry przyjaciel, Matthias, brodziliśmy w płytkiej wodzie i po spacerze dotarliśmy nad brzeg oceanu, a tam dostałam fioła na punkcie kolorowych muszelek… a one rzeczywiście były różowe, fioletowe i czerwone!

KLIFY

To nie plaże, ale nadal zaliczają się do wybrzeży, tak więc je tu zamieszczam. Zazwyczaj wybrzeża klifowe są domem dla ptactwa. Takim śmiertelnikom jak ja oferują zapierające dech w piersiach widoki na morze w towarzystwie latających dinozaurów.

Najsłynniejszy w kraju klif nazywa się Látrabjarg i jest również największym ptasim klifem Europy.

Uwielbiany przez przybyszy ze względu na przebywające tam w okresie godowym kolonie maskonurów. Wysokie ściany skalne, silny wiatr i poczucie wolności to to, co tygryski lubią najbardziej.

To wszystko na dziś :). Wszystkie zdjęcia pochodzą z prywatnej kolekcji i były zrobione przeze mnie i moich przyjaciół: Clinta, Leifura, Matthiasa i Sebastiana (którym chciałabym podziękować za świetny czas)

A Wy? Którą plażę uważacie za najpiękniejszą?

Sjáumst!